Liefde
“De vastentijd met liefde ervaren betekent zorgen voor degenen die lijden of zich verlaten en angstig voelen vanwege de COVID-19-pandemie. Laten we in deze dagen van diepe onzekerheid over de toekomst het woord van de Heer aan zijn dienaar in gedachten houden: ‘Vrees niet, want ik heb u verlost’ (Jesaja 43: 1). Mogen we in onze naastenliefde woorden van geruststelling spreken en anderen helpen te beseffen dat God van hen houdt als zonen en dochters,”
De paus benadrukte dat zelfs een kleine hoeveelheid aalmoezen die met "vreugde en eenvoud" wordt aangeboden, zich kan vermenigvuldigen, evenals "de broden die Jezus gezegend, gebroken en aan de discipelen gaf om aan de menigte uit te delen".
“Liefde is een geschenk dat betekenis geeft aan ons leven. Het stelt ons in staat mensen in nood te zien als leden van ons eigen gezin, als vrienden, broers of zussen. Een kleine hoeveelheid die met liefde wordt gegeven, houdt nooit op, maar wordt een bron van leven en geluk.”
Hoop
In de vastenboodschap van de paus staan de drie theologische deugden geloof, hoop en liefde centraal. Paus Franciscus zei dat de theologische deugd van hoop vooral belangrijk is omdat de wereld blijft worstelen met de gevolgen van de pandemie:
“In deze tijden van benauwdheid, wanneer alles kwetsbaar en onzeker lijkt, kan het een uitdaging lijken om over hoop te spreken. Toch is de vastentijd precies de tijd van hoop, wanneer we terugkeren naar God die geduldig blijft zorgen voor zijn schepping die we vaak hebben mishandeld (…) St. Paulus spoort ons aan om onze hoop te vestigen op verzoening: ‘Wordt met God verzoend’ (2 Korintiërs 5:20). Door vergeving te ontvangen in de Eucharistie die de kern vormt van ons bekeringsproces, kunnen we op onze beurt vergeving schenken aan anderen."
De paus zei dat iemand hoop kan geven aan anderen door vriendelijk te zijn, de "gave van een glimlach" te delen of een woord van aanmoediging te spreken. "Mogen we ons in de vastentijd steeds meer zorgen maken over het spreken van troostende, krachtige, troostende en aanmoedigende woorden, en niet over woorden die vernederen, verdrietig maken, boos zijn of minachting tonen," zei hij. Hij voegde eraan toe: "Door herinnering en stil gebed wordt ons hoop gegeven als inspiratie en innerlijk licht, dat de uitdagingen en keuzes waarmee we in onze missie worden geconfronteerd, verlicht. Vandaar de noodzaak om te bidden (vgl. Matteüs 6: 6) en, in het geheim, de Vader van tedere liefde te ontmoeten."
“De vasten met hoop beleven, houdt in dat we groeien in het besef dat wij in Jezus Christus getuigen zijn van nieuwe tijden, waarin God ‘alle dingen nieuw maakt’ (vgl. Openbaring 21: 1-6). Het betekent de hoop van Christus ontvangen, die zijn leven aan het kruis gaf en door God werd opgewekt op de derde dag, en altijd “bereid zijn om eenieder te verdedigen die [ons] ter verantwoording roept voor de hoop die in [ ons] leeft” (1 Petrus 3:15).”
Vasten, gebed en aalmoezen
In een Vaticaanse persconferentie (waarin de vastenboodschap van de paus werd besproken) zei kardinaal Peter Turkson, prefect van het Dicasterie ter bevordering van de integrale menselijke ontwikkeling, dat paus Franciscus de traditionele vastenpraktijken van vasten, gebed en het geven van aalmoezen samenvoegde met de drie theologische onderlinge verbondenheid. Turkson zei dat het tijdens de pandemie bijzonder belangrijk is om geworteld te zijn in de praktijk van het gebed om de theologische deugd van hoop te cultiveren, die iemand een gevoel van 'visie' kan geven wanneer men geconfronteerd wordt met de problemen van de wereld.
Paus Franciscus schreef in zijn vastenboodschap dat vasten, gebed en aalmoezen “onze bekering mogelijk maken en tot uitdrukking brengen.”
“Het pad van armoede en zelfverloochening (vasten), zorg en liefdevolle zorg voor de armen (aalmoezen geven), en een kinderlijke dialoog met de Vader (gebed) maken het voor ons mogelijk om een leven te leiden van oprecht geloof, levende hoop en effectieve naastenliefde.”
Deze traditionele vastenpraktijken “doen het geloof herleven dat van de levende Christus komt, de hoop geïnspireerd door de adem van de Heilige Geest en de liefde die uit het barmhartige hart van de Vader stroomt”, zei Franciscus.
“Moge Maria, Moeder van de Heiland, altijd trouw aan de voet van het kruis en in het hart van de Kerk, ons steunen met haar liefdevolle aanwezigheid. Moge de zegen van de verrezen Heer ons allemaal vergezellen op onze reis naar het licht van Pasen.”
(CNA)
