De bisschoppen van Nederland hebben zich beraden op het advies van de regering, om het bijwonen van kerkelijke vieringen opnieuw te beperken tot dertig personen. Zij kiezen er voor om het advies van de regering over te nemen, en vragen van de parochies om het aantal aanwezigen spoedig terug te brengen tot het gewenste aantal.
Lees de verklaring van ons bisdom HIER
Dit weekend en komende week
Aangezien de verklaring van de bisschoppen pas vanmorgen vroeg in de mail zat, kunnen we dit weekend geen aanpassingen meer doen. Zondag 11 oktober zijn dus alle vieringen zoals we gewend zijn.
Bovendien heeft de regering aangekondigd, deze week ook weer nieuwe landelijke maatregelen af te kondigen. Maar ook de bisschoppen kondigen aan, dat ze de komende week verder overleg hebben met de minister over wat ze 'maatwerk' noemen. Wat vandaag dus het protocol is, kan over vijf dagen al weer anders zijn. Het is voor ons als parochie ondoenlijk om u steeds op alle veranderende punten, adequaat bij te praten. Wij doen dat zo goed mogelijk, maar rekenen op uw begrip dat er wat verwarring kan blijven bestaan.
Pastoraal team en parochiebestuur gaan na het weekend in overleg hoe we deze maatregelen goed kunnen implementeren, zonder dat we voor u en de vrijwilligers een onwerkbare situatie scheppen. Wij kunnen daar nu nog geen concrete mededelingen over doen, we weten het gewoon echt nog niet.
Hoe moet je met dertig mensen samenkomen?
Het is minder eenvoudig dan het lijkt. Dertig aanwezigen per viering is erg weinig, vergeleken bij de 70-90 aanwezigen die er gewoonlijk zijn. Wie moet er beoordelen wie er binnen mag en wie wil er tegen de anderen te zeggen dat ze niet welkom zijn of weer naar huis moeten gaan? Moeten we weer gaan reserveren voor vieringen en wat doe je met mensen die om welke reden dan ook niet hebben gereserveerd en toch voor de deur staan? Daar zijn wij nog niet uit.
Het is gemakkelijker om vanuit nul (de tijd van maart-juni) weer op te schalen naar dertig, dan van grotere aantallen (nu) terug te moeten.
Wij willen een welkome missionaire gemeenschap zijn, en dan kun je niet de ene week de mensen welkom heten aan de kerkdeur en die de volgende week voor hun neus dichtgooien. Althans, zo werkt dat niet als kerk.
Ons gedrag
Wij zijn er van overtuigd dat we iets fundamenteels moeten doen om het Covid19-virus te helpen bedwingen. De situatie is veel zorgelijker dan we op straat zien. Daarin heeft de regering helaas gelijk.
Dat het in ons land niet voldoende lukt met de bestaande maatregelen, is een gevolg van het (onaangepaste) gedrag van mensen. Dat zegt de premier, maar dat kunnen we zelf ook constateren. We blijven te weinig afstand houden en hebben te veel 'contactmomenten'.
Bij het gedrag hoort ook, dat sommige mensen en de media, op alle momenten met de vinger wijzen naar anderen, soms heel kinderachtig, om zelf een uitvlucht te verzinnen ook op de oude voet door te gaan. 'Als een ander iets mag, dan ik ook', of: 'als wij iets niet mogen, moeten zij dat ook niet mogen'. Daarom hebben de kerken (die het op zich prima deden met hun protocollen) nu deze situatie.
Maar om dezelfde reden draagt ook slechts een kleine minderheid mondkapjes na het dringende advies, want: 'dat doen anderen ook niet', of 'ik denk dat het geen zin heeft'. We leggen adviezen naast ons neer, gaan toch nog liefst onze eigen gang als we zélf denken dat het wel kan. Laten we eerlijk zijn. We passen ons maar mondjesmaat aan. We vinden dat we al genoeg hebben ingeleverd, zijn maatregelen zat. Juist nu ze weer zo nodig zijn...
Het is dus niet alleen de media-hetze naar aanleiding van 'Staphorst'. Wij willen zelf te graag alles zoveel mogelijk bij het oude laten. Ook in de kerk.
Als wij van kerkgangers moeten vragen om thuis te blijven, omdat we maar met dertig mensen mogen samenkomen, wie van u zegt dan: 'dan blijf ik wel thuis zolang dit duurt?' Wie offert zichzelf op? Is niet de natuurlijke reactie van gelovige mensen die verlangen naar de eucharistie 'hopelijk hoor ik bij die dertig?' Begrijpelijk, want katholieken willen naar de kerk en willen ter communie... maar kán dat nu wel? Is dat wel verstandig? Kunnen wij als parochie dat verlangen nu voor iedereen realiseren? Wij willen heel graag, maar kán het ook?
Wij vragen dus via dit bericht, dat u allen de komende dagen goed nadenkt wat wijsheid is, voor uzelf, voor de parochie. Ook wij denken na, met de verantwoordelijken ter plaatse en binnen het dekenaat. Wij hopen dat we er samen uitkomen, en dat we allen bereid zijn ons aan te passen aan de situatie. Want dat zal in alles het sleutelwoord zijn: gedrag aanpassen.
Wij zullen ons best doen om zoveel mogelijk mensen de gelegenheid te geven om op zondag de Eucharistie te vieren, desnoods met extra vieringen, maar wij vragen op voorhand van u allen de bereidheid om in het belang van anderen, niet op uw strepen te staan wat betreft mistijden, locaties, of andere dingen die we wellicht moeten aanpassen. Denk alstublieft niet in de eerste plaats aan uzelf, want als we dat allemaal zouden doen, kunnen wij als parochie geen kant meer op.
Samen krijgen we corona wellicht onder controle, samen kunnen we als parochie in coronatijd Kerk zijn. Dat vraagt wat van ons allemaal...
Blijf op de hoogte
Als wij u kunnen vertellen hoe we een en ander gaan doen, komen we bij u terug met een nieuw bericht.
Goed weekend, blijf gezond en moge God u allen zegenen!
Pastoor Seidel