Liefde
In zijn boodschap voor de
vastentijd 2021, die op 12 februari werd gepubliceerd, vraagt de paus mensen
om 'de vastentijd met liefde te ervaren', die 'verheugd is om anderen te zien
groeien'.
“De vastentijd met liefde
ervaren betekent zorgen voor degenen die lijden of zich verlaten en angstig
voelen vanwege de COVID-19-pandemie. Laten we in deze
dagen van diepe onzekerheid over de toekomst het woord van de Heer aan zijn
dienaar in gedachten houden: ‘Vrees niet, want ik heb u verlost’ (Jesaja 43:
1). Mogen we in onze naastenliefde
woorden van geruststelling spreken en anderen helpen te beseffen dat God van
hen houdt als zonen en dochters,”
De paus benadrukte dat
zelfs een kleine hoeveelheid aalmoezen die met "vreugde en eenvoud"
wordt aangeboden, zich kan vermenigvuldigen, evenals "de broden die Jezus
gezegend, gebroken en aan de discipelen gaf om aan de menigte uit te
delen".
“Liefde is een geschenk
dat betekenis geeft aan ons leven. Het stelt ons in
staat mensen in nood te zien als leden van ons eigen gezin, als vrienden,
broers of zussen. Een kleine
hoeveelheid die met liefde wordt gegeven, houdt nooit op, maar wordt een bron
van leven en geluk.”
Hoop
In de vastenboodschap van
de paus staan de drie theologische deugden geloof, hoop en liefde centraal. Paus
Franciscus zei dat de theologische deugd van hoop vooral belangrijk is omdat de
wereld blijft worstelen met de gevolgen van de pandemie:
“In deze tijden van
benauwdheid, wanneer alles kwetsbaar en onzeker lijkt, kan het een uitdaging
lijken om over hoop te spreken. Toch is de vastentijd precies de tijd van hoop,
wanneer we terugkeren naar God die geduldig blijft zorgen voor zijn schepping
die we vaak hebben mishandeld (…) St. Paulus spoort ons aan om onze hoop te
vestigen op verzoening: ‘Wordt met God verzoend’ (2 Korintiërs 5:20). Door
vergeving te ontvangen in de Eucharistie die de kern vormt van ons
bekeringsproces, kunnen we op onze beurt vergeving schenken aan anderen."
De paus zei dat iemand
hoop kan geven aan anderen door vriendelijk te zijn, de "gave van een
glimlach" te delen of een woord van aanmoediging te spreken. "Mogen we ons in de vastentijd steeds meer zorgen maken over
het spreken van troostende, krachtige, troostende en aanmoedigende woorden, en
niet over woorden die vernederen, verdrietig maken, boos zijn of minachting
tonen," zei hij. Hij voegde eraan toe: "Door herinnering en stil gebed
wordt ons hoop gegeven als inspiratie en innerlijk licht, dat de uitdagingen en
keuzes waarmee we in onze missie worden geconfronteerd, verlicht. Vandaar de
noodzaak om te bidden (vgl. Matteüs 6: 6) en, in het geheim, de Vader van
tedere liefde te ontmoeten."
“De vasten met hoop
beleven, houdt in dat we groeien in het besef dat wij in Jezus Christus
getuigen zijn van nieuwe tijden, waarin God ‘alle dingen nieuw maakt’ (vgl.
Openbaring 21: 1-6). Het betekent de hoop van Christus ontvangen, die zijn
leven aan het kruis gaf en door God werd opgewekt op de derde dag, en altijd “bereid
zijn om eenieder te verdedigen die [ons] ter verantwoording roept voor de hoop
die in [ ons] leeft” (1 Petrus 3:15).”
Vasten, gebed en aalmoezen
In een Vaticaanse
persconferentie (waarin de vastenboodschap van de paus werd besproken) zei
kardinaal Peter Turkson, prefect van het Dicasterie ter bevordering van de
integrale menselijke ontwikkeling, dat paus Franciscus de traditionele
vastenpraktijken van vasten, gebed en het geven van aalmoezen samenvoegde met
de drie theologische onderlinge verbondenheid. Turkson zei dat het tijdens de
pandemie bijzonder belangrijk is om geworteld te zijn in de praktijk van het
gebed om de theologische deugd van hoop te cultiveren, die iemand een gevoel
van 'visie' kan geven wanneer men geconfronteerd wordt met de problemen van de
wereld.
Paus Franciscus schreef
in zijn vastenboodschap dat vasten, gebed en aalmoezen “onze bekering mogelijk
maken en tot uitdrukking brengen.”
“Het pad van armoede en
zelfverloochening (vasten), zorg en liefdevolle zorg voor de armen (aalmoezen
geven), en een kinderlijke dialoog met de Vader (gebed) maken het voor ons
mogelijk om een leven te leiden van oprecht geloof, levende hoop en
effectieve naastenliefde.”
Deze traditionele
vastenpraktijken “doen het geloof herleven dat van de levende Christus komt, de
hoop geïnspireerd door de adem van de Heilige Geest en de liefde die uit het
barmhartige hart van de Vader stroomt”, zei Franciscus.
“Moge Maria, Moeder van
de Heiland, altijd trouw aan de voet van het kruis en in het hart van de Kerk,
ons steunen met haar liefdevolle aanwezigheid. Moge de zegen van de verrezen
Heer ons allemaal vergezellen op onze reis naar het licht van Pasen.”
(CNA)