"Mijn vlees is waarlijk voedsel en mijn bloed is
waarlijk drank. Wie mijn vlees eet... en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en ik
in hem." (Johannes 6:55-56)
Het Hoogfeest van het Allerheiligste Lichaam en Bloed van
Christus is een viering van de werkelijke aanwezigheid van Christus in de
Eucharistie. Op deze dag herdenken we de instelling van de Eucharistie bij het
Laatste Avondmaal.
Terwijl het Laatste Avondmaal ook is herdacht op Witte
Donderdag, richt het Hoogfeest van het Allerheiligste Lichaam en Bloed van Christus zich vooral op de gave van de Eucharistie. De stemming is ook
vreugdevoller dan op Witte Donderdag, de dag vóór die van Christus lijden
en dood.
De oorsprong van het Feest van Sacramentsdag gaat terug tot de 13e eeuw.
Een kloosterzuster uit België, Juliana, had van jongsaf aan een grote
liefde voor het Heilig Sacrament en geloofde dat er een speciaal feest gehouden
moest worden ter ere van de Heer. Ze zou een visioen hebben gehad van de Kerk
als volle maan met een donkere vlek, symbool voor de afwezigheid van het feest.
Ze legde haar verlangen voor aan kerkleiders, waaronder de bisschop van Luik en de
Aartsdiaken van de kathedraal van Luik, die beiden overtuigd raakten. De
bisschop begon het feest in zijn bisdom te vieren. De aartsdiaken zou later paus
Urbanus IV worden, en in 1254 stelde hij het feest in voor de universele Kerk.
Helaas stierf paus Urbanus slechts een maand later, en het feest zou pas op de
14e op grotere schaal gevierd worden eeuwen.
De Kerk moedigt eucharistische aanbidding
en processies aan, waarbij de Het Heilig Sacrament in een monstrans door de
kerk gedragen wordt en eventueel naar buiten naar de straten .
Op Pinksterzondag vierde het Dameskoor Sint-Jozef tijdens de gezinsviering het (uitgestelde) gouden jubileum. Een halve eeuw zingen ter ere Gods en ten dienste van de gemeenschap. Waarvoor dank!
Het rapport van de diocesane synodegesprekken wordt vandaag gepresenteerd, en is te downloaden via een link op de bisdom-website. Veel overeenkomsten met wat we bij de gesprekken in onze parochie hebben gehoord en ervaren.
Klikt u op de afbeelding en u komt op de pagina van ons bisdom.
“Als
bisschop ben ik oprecht blij dat een groot aantal gelovigen met elkaar
heeft gesproken over de toekomst van onze geloofsgemeenschap.
Het is een geestelijk proces met als centrale vraag wat Gods Geest tot
de Kerk van ’s-Hertogenbosch zegt. Dit rapport wil niet alleen een
bijdrage leveren aan het werkdocument voor de bisschoppensynode van
2023. Het rapport kan ook de gelovigen in het eigen
bisdom stimuleren om het kerkelijk leven te vitaliseren. In die zin
spreek ik graag van een win- winsituatie”, aldus Mgr. De Korte.
Op Hemelvaartsdag 26 mei vierden we als parochie met bijna 200 gelovigen op de processiewei bij de kapel van Binderen de Eucharistie in de open lucht. Een bijzonder geslaagde samenkomst. Een prachtig verslag met foto's vindt u HIER, met dank aan DitisHelmond.
Het komt niet zo vaak voor dat er iemand heilig wordt verklaard, die veel in onze eigen streek heeft gewerkt. Op 15 mei gebeurt dat in Rome wél. En dan nog wel een heilige die een bijzondere betekenis heeft voor deze tijd...
Op initiatief van de bisdommen ’s-Hertogenbosch en Groningen-Leeuwarden zal bedevaartorganisatie Huis voor de Pelgrim een vierdaagse reis naar Rome organiseren voor iedereen die de heiligverklaring wil bijwonen. Onze bisschop, Mgr. De Korte, zal daar ook aan deelnemen.
‘’Hij stond op tegen modern heidendom, de rassenwaan van het Duitse nazisme in zijn tijd, en wees de weg naar persoonlijk geloof en menselijke waardigheid als drager van (katholiek) christendom.”
Onze bisschop spreekt in een korte videoboodschap op de website ook zijn waardering uit voor de loyaliteit van Brandsma aan God en aan de mens:
“Tegenover het recht van de sterkste en de rassenwaan van de nazi’s plaatste hij de naastenliefde. Hij deed dat als een diepgelovig christen.”
Er worden in de Nederlandse kerkprovincie verschillende activiteiten georganiseerd, waaronder een nationale dankviering op zondag 22 mei. Meer over de activiteiten vindt u op de website van ons bisdom.
In onze kerken ligt (zo lang de voorraad strekt) een magazine, met beschouwingen over pater Titus, uitgegeven door de Nederlandse bisschoppen. Wie nog meer wil lezen, kan ook de special van het bisdomblad van Groningen-Leeuwarden lezen over Titus Brandsma, HIER kosteloos te downloaden .
Betekenis
Titus Brandsma is zeker actueel vanwege de oorlog en de leugens van onze tijd. De waardigheid van de mens wordt ook in onze tijd met voeten getreden, door allerlei vormen van onvrijheid: oorlog en vervolging, maar ook de slavernij van materialisme, lichamelijk genot of drugs. Of de gevangenschap in onwaarheid, propaganda, vervolging van de vrijheid van meningsuiting. Het derde rijk van Hitler lijkt ver weg, maar de haat en de leugen van toen, nemen steeds weer nieuwe vormen aan. De strijd voor de waarheid en de mens, waar Titus zijn leven voor gaf, is niet voorbij. Met zijn heiligverklaring heeft de hemel er een nieuwe voorspreker bij voor onze arme wereld.
Tegelijk was Titus door en door christen, priester, kloosterling en mysticus. Dat betekende, dat heel zijn leven en missie gedragen werd door Jezus Christus. De strijd voor de waarheid en de menselijkheid, was ingegeven door Jezus die de waarheid, de weg en het leven is. Wie aan de mens komt, komt aan Christus. Hij herkende het beeld van God in elke mens die hij mocht ontmoeten en onderwijzen. In zijn lijden, het vervolgd worden, en uiteindelijk zijn dood in Dachau, voelde hij de lijdende Christus dichtbij hem. Heel het leven van Titus was: verbondenheid met Jezus. Ook daarin mag hij een voorbeeld zijn, want juist in onze tijd is de vraag: zoeken wij Jezus in alles, leven wij in verbondenheid met Hem?
Voor het beeld, verbonden met Jezus...
Voor het beeld van Jezus in de gevangenis, 12/13 febr. 1942
O Jezus, als ik U aanschouw, Dan leeft weer, dat ik van U hou En dat ook uw hart mij bemint Nog wel als uw bijzondren vriend.
Al vraagt mij dat meer lijdensmoed Och, alle lijden is mij goed, Omdat ik daardoor U gelijk En dit de weg is naar Uw Rijk
Ik ben gelukkig in mijn leed Omdat ik het geen leed meer weet Maar ‘t alleruitverkorenst lot, Dat mij vereent met U, o God.
O laat mij hier maar stil alleen, Het kil en koud zijn om mij heen En laat geen menschen bij mij toe ‘t Alleen zijn word ik hier niet moe.
Want Gij, o Jezus, zijt bij mij Ik was U nimmer zoo nabij. Blijf bij mij, bij mij, Jezus zoet, Uw bijzijn maakt mij alles goed.
De vierde zondag van Pasen is in de Kerk altijd 'roepingenzondag'. We lezen dan uit het evangelie van Johannes, hoofdstuk 10, over Jezus als de Goede Herder.
Bij roepingen denken we heel vaak aan die 'herderlijke' roepingen als priesterschap, diakonaat en religieus leven. Prima. Maar voordat iemand zo'n bijzondere weg wil gaan, is hij/zij eerst christen. Geroepen om leerling van Jezus te zijn en Hem te volgen in liefde.
Roepingenzondag is dan ook allereerst het verstaan van onze algemene roeping als gedoopte en daarna kan iemand kiezen voor een bijzondere roeping ten dienste van de Kerk. Bidden we om christenen, vol van de kracht van de Geest. En de Heer zal aan zijn Kerk de dienaren geven die zij nodig heeft.
Een mooi filmpje van de religieuzen en de bisdommen vindt u hier. Vreugde verbindt en brengt hoop.
